Madrid en Montserrat

Spanje heeft zijn eigen hogesnelheidstrein, de AVE (Alta Velocidad Española), en sinds vorig jaar is de 625 kilometer van Barcelona naar Madrid in 2,5 uur af te leggen. Ik ben dan ook 's morgens vroeg opgestaan om na met 300 kilometer per uur door het Spaanse land te razen om 09.00 uur in Madrid te beginnen met een dagje rondlopen door de Spaanse hoofdstad.
Spanje is rijk geworden door de plunderingen in Latijns Amerika en Madrid is daar groot door geworden. De huidige pracht en praal stamt echter grotendeels uit de 18e eeuw toen Karel III de stad een grote opknapbeurt gaf en o.a. meerdere paleizen liet bouwen en parken liet aanleggen. Het resultaat mag er wezen en ik was blij dat ik een late trein terug naar Barcelona had geboekt want ik heb de hele dag lopen genieten van de mooie gebouwen en prachtige monumenten.
Op vrijdag heb ik een dagtocht naar het klooster van Montserrat gemaakt. In de 12e eeuw is een beeld van de Maagd Maria verschenen op de flanken van de berghellingen van Montserrat, 40 kilometer ten noordwesten van Barcelona. Genoeg reden om een klooster te stichten en in de 16e eeuw is er op 720 meter hoogte zelfs een heuse basiliek gebouwd waar La Morenata (de zwarte Madonna) te zien is. Bij veel bergkloosters is de omgeving net zo indrukwekkend als het klooster zelf en ook hier is dat het geval. Verschillende kleine kapelletjes langs de berghellingen maken wel indruk op mij, maar de zwarte Madonna zelf kon mij minder bekoren.
In Barcelona zelf heb ik ook nog voldoende tijd doorgebracht om de stad grondig te verkennen. Het modernisme van Gaudi is de kracht van de stad, die daardoor een heel eigen uitstraling heeft. Maar ook werken van Joan Miró en andere "moderne" kunstenaars zie je overal in de stad terug. Het museum van Picasso is minder, maar Art-Nouveau factory now CaixaForum heeft een paar indrukwekkende tentoonstellingen. Het enige echt oude bouwwerk is het imponerende kasteel op de Montjuïc van waaruit Spaanse soldaten hun kolonie onderwierpen. Het Olympische stadion van 1992 staat ook op dezelfde berg, die tegenwoordig dan ook iets minder gehaat is.
Ik heb niet alle hoeken en gaten van de stad gezien, maar wel te veel om hier allemaal te vermelden. En ondanks het feit dat mijn benen na een week (heel veel) lopen vrijwel zijn versleten kan ik iedereen een bezoek aan deze stad (en omgeving) aanbevelen.