Orang Oetans

In Georgetown op Penang (Maleisië ) heb ik de ferry genomen naar Belawan op Sumatra (Indonesië ) met een aansluitende busverbinding naar Medan. Zowel de Lonely Planet als het boekingskantoor waar ik het ticket kocht beweerden dat de tocht in totaal een kleine vijf uur zou zijn, het bleek het dubbelle te zijn: bijna tien uur. Mijn plan was om 's middags eerst Medan te bekijken, voordat ik de volgende dag verder zou gaan, maar dat was dus niet meer mogelijk.
De volgende ochtend heb ik de bus naar Bukit Lawang genomen, een kleine 4 uur naar het Noorden. Bukit Lawang is namelijk aan de grens van het Nationaal Park Gunung Leuser, waar de Sumatraanse Orang Oetang nog in het wild leeft. In de middag heb ik een bezoek gebracht aan het rehabilitatiecentrum waar ze Orang Oetans uit gevangenschap terug naar de natuur brengen en toeristen kunnen hier "halfwilde" Orang Oetans zien en achtergrondinformatie krijgen. In totaal zijn er nu een 200 Orang Oetans succesvol terug naar de jungle gebracht. In totaal leven er nog tussen de 5.000 en 7.000 Orang Oetans in het wild op Sumatra, 200 is in verhouding dus een fors aantal.
Daarna heb ik een tweedaagse trekking geboekt door de jungle van Sumatra. Samen met een viertal andere toeristen en twee lokale gidsen heb ik de eerste dag van de trekking een zevental uren door de heuvels van Noord-Sumatra getrokken. Indrukwekkend was het om ook hier de Orang Oetan (en andere aapsoorten) in het wild te zien. Omdat de heuvels in Sumatra meer weg hebben van bergen en er geen vlak stukje land is in het Nationale Park was ik (en de andere toeristen) meer dood dan levend, en mijn kleding was door het overvloedige zweten volledig doorweekt, toen we aankwamen bij de overnachtingsplek bij de rivier. Afkoelen in het koele rivierwater en een goede maaltijd die ter plekke werd bereid deden me goed. De tweede dag van de trekking hebben we het rustig aan gedaan en om 12.00 zijn we in een klein uur op tubes al raftend de rivier afgedaalt. De gidsen hadden goede grote waterdichte plastic tassen bij zich waar de rugzakken, de schoenen en verder alles wat niet nat mocht worden in kon. De rivier was slecht een beetje wild, maar de vele stroomversnellingen zorgen wel voor wat avontuur en dat er geen draadje kleding meer droog is.
In Bukit Lawang heb ik de tijd genomen om wat uit te rusten en te genieten van een goed koud biertje. Vanmorgen heb ik na een goede nachtrust de bus terug naar Medan genomen om alsnog deze miljoenenstad, in grootte de derde stad van Indonesië, te bekijken.